Η μέθοδος διασταύρωσης () επιστρέφει ένα νέο σύνολο με στοιχεία που είναι κοινά σε όλα τα σύνολα.
Η τομή δύο ή περισσότερων συνόλων είναι το σύνολο στοιχείων που είναι κοινά σε όλα τα σύνολα. Για παράδειγμα:
A = (1, 2, 3, 4) B = (2, 3, 4, 9) C = (2, 4, 9 10) Στη συνέχεια, A∩B = B∩A = (2, 3, 4) A ∩C = C∩A = (2, 4) B∩C = C∩B = (2, 4, 9) A∩B∩C = (2, 4)

Η σύνταξη του intersection()
Python είναι:
A. διασταύρωση (* other_sets)
διατομή () Παράμετροι
intersection()
επιτρέπει αυθαίρετο αριθμό ορισμάτων (σύνολα).
Σημείωση: * δεν αποτελεί μέρος της σύνταξης. Χρησιμοποιείται για να δείξει ότι η μέθοδος επιτρέπει τον αυθαίρετο αριθμό ορισμάτων.
Τιμή επιστροφής από τομή ()
intersection()
Η μέθοδος επιστρέφει τη διασταύρωση του συνόλου Α με όλα τα σύνολα (πέρασε ως όρισμα).
Εάν το όρισμα δεν περάσει intersection()
, επιστρέφει ένα ρηχό αντίγραφο του συνόλου (A).
Παράδειγμα 1: Πώς λειτουργεί η διασταύρωση ();
A = (2, 3, 5, 4) B = (2, 5, 100) C = (2, 3, 8, 9, 10) print(B.intersection(A)) print(B.intersection(C)) print(A.intersection(C)) print(C.intersection(A, B))
Παραγωγή
(2, 5) (2) (2, 3) (2)
Περισσότερα παραδείγματα
A = (100, 7, 8) B = (200, 4, 5) C = (300, 2, 3) D = (100, 200, 300) print(A.intersection(D)) print(B.intersection(D)) print(C.intersection(D)) print(A.intersection(B, C, D))
Παραγωγή
(100) (200) (300) σετ ()
Μπορείτε επίσης να βρείτε τη διασταύρωση των σετ χρησιμοποιώντας & operator.
Παράδειγμα 3: Ορισμός διασταύρωσης με χρήση και τελεστή
A = (100, 7, 8) B = (200, 4, 5) C = (300, 2, 3, 7) D = (100, 200, 300) print(A & C) print(A & D) print(A & C & D) print(A & B & C & D)
Παραγωγή
(7) (100) σετ () σετ ()